رسانه‌های حکومتی در ایران، با تاکید بر آمار تلفات آلودگی هوا در تلاش برای «دستاوردسازی» برای مسعود پزشکیان در ماجرای ممنوعیت مازوت سوزی هستند. آمارها نشان می‌دهد ذخایر مازوت و گازوئیل نیروگاه‌ها شدیدا کاهش داشته است و مازوت‌سوزی، عامل اصلی مرگ و میرهای ناشی از آلودگی هوا نیست.

عباس شاهسونی رییس گروه سلامت هوا و تغییر اقلیم وزارت بهداشت، از مرگ ۳۰ هزار و ۶۹۰ نفر در سال ۱۴۰۲ در اثر آلودگی هوا خبر داد. این عدد در سال ۱۴۰۱ بیش از ۲۶ هزار نفر گزارش شده بود.

شاهسونی توضیح داد گروه سلامت هوا و تغییر اقلیم وزارت بهداشت از سال ۱۳۹۶، مسئول تهیه آمار مرگ و میر و خسارت ناشی از آلودگی هوا شده است. بر اساس اطلاعاتی که تاکنون از سوی این مرکز در گفت‌وگوهای مطبوعاتی ارایه شده است، تعداد مرگ زودرس ناشی از آلودگی هوا در سال ۱۳۹۸ حدود ۴۱ هزار و ۷۰۰ مورد برآورد شده بود.

این دست آمارگیری‌های وزارت بهداشت معمولا در شهرهای منتخب انجام می‌گیرد. آماری که شاهسونی در خصوص سال ۱۴۰۲ اعلام کرده است براساس بررسی ۵۷ شهر با جمعیتی نزدیک به ۴۸ میلیون نفر انجام شده است.

شاهسونی درباره رابطه مازوت‌سوزی نیروگاه‌ها با این تلفات گفته است در تهران بحث مازوت‌سوزی وجود نداشته است، آلودگی ناشی از مازوت‌سوزی بیشتر در شهرهایی مثل اصفهان و اراک وجود دارد.

پزشکیان مازوتی برای سوزاندن ندارد

مازوت‌سوزی نیروگاه‌ها یکی از عوامل مهم آلودگی هوا به شمار می‌رود، اما عوامل دیگری هم برای آلودگی هوا وجود داشته و دارد. رسانه‌های دولتی در تلاشند از دستور توقف مازوت‌سوزی پزشکیان، دستاوردی بسازند و آن را گامی در جهت حفظ سلامت شهروندان معرفی کنند.

اما واقعیت این است که مازوتی برای سوزاندن وجود ندارد؛ همان‌طور که گازوئیل و گازی وجود ندارد.

طبق آمارهای شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی و با احتساب مجموع مازوت و گازوئیل، ذخایر سوخت مایع نیروگاهی کشور در شهریور ۱۴۰۳ نسبت به شهریور سال گذشته، ۳۶ درصد کاهش داشته است.

خبرگزاری فارس نیز روز یک‌شنبه در گزارشی با استناد به داده‌های وزارت نیرو نوشت از شهریور امسال فرآیند پر شدن ذخایر سوخت مایع نیروگاه‌ها متوقف شده و به مرور، حجم این ذخایر به یک‌سوم رسیده است.

بر اساس این گزارش، تامین گاز نیروگاه‌ها در دو هفته اول آبان جاری ۳۰ درصد نسبت به سال ۱۴۰۲ کم شد و ذخیره گازوئیل نیروگاه‌ها هم به کمتر از هزار و ۲۶۰ میلیون لیتر رسید تا شبکه برق ایران در یک قدمی شرایط فوق‌اضطراری قرار گیرد.

پزشکیان هم دیگر پرده پوشی را کنار گذشته است و آشکارا از کمبود انرژی سخن می‌گوید.

او روز چهارشنب، ۲۳ آبان ۱۴۰۳، در پاسخ به سوالی درباره قطعی‌های برنامه‌ریزی‌شده برق گفت: «چون ذخایر گازمان کم است و در زمستان ممکن است با مشکل مواجه شویم، مجبوریم ذخایر نیروگاه‌ها را طوری تنظیم کنیم که به مشکل برنخوریم.»

زمستان سال ۱۴۰۱ نیز خاموشی‌های گسترده‌ای در سراسر کشور رخ داد که علت آن ناتوانی شبکه تولید و انتقال در تامین گاز نیروگاه‌ها بود.