تازهترین ساخته پدرو آلمودووار، شناختهشدهترین فیلمساز اسپانیا با نام «اتاق بغلی» که اولین فیلم او به زبان انگلیسی است، شب گذشته (دوشنبه ۱۲ شهریور) در بخش مسابقه جشنواره ونیز به نمایش درآمد و به یکی از محبوبترین فیلمهای جشنواره تا به امروز بدل شد.
«خانواده»، ساخته فرانچسکو کوستابیله که در بخش افقهای جشنواره ونیز به نمایش درآمد، داستان تلخی را درباره خشونت خانگی روایت میکند. جایی که سرانجام پسر در برابر خشونت پدر علیه مادرش میایستد.
هشتاد و یکمین دوره جشنواره جهانی فیلم ونیز با یک فیلم شگفتانگیز افتتاح شد: «بیتلجوس، بیتلجوس» که نوید بازگشت تیم برتون به دوران طلاییاش را میدهد.
هشتاد و یکمین دوره جشنواره جهانی فیلم ونیز که قدیمیترین جشنواره سینمایی جهان و از معتبرترین آنها محسوب میشود، امشب (چهارشنبه) افتتاح میشود. با این که امسال سینمای ایران در بخش مسابقه اصلی سهمی ندارد اما سینماگران ایرانی در بخشهای دیگر این جشنواره حضور نسبتا پر رنگی دارند.
نادر ساعیور با فیلم تازهای به نام شاهد در جشنواره ونیز حضور خواهد داشت که روز چهارشنبه این هفته، هفتم شهریور آغاز میشود. فیلمی که تصویرگر نیروهای امنیتی است و به شکلی ادامه فیلم دیدنی قبلی: بیپایان.
افزایش کشتار سگهای خیابانی در ایران به دست شهرداریها و پیمانکاران مربوطه و همچنین تصویب لایحه مقابله با سگهای خیابانی در ترکیه، بار دیگر مدافعان حقوق حیوانات را رودر روی خصومت دولتها با این حیوان قرار داده است.
نتیجه تحجر و تنگنظری جمهوری اسلامی نسبت به هنر و فرهنگ از سالهای نخستین انقلاب ۵۷، چیزی جز تفریط و ارتجاع نبوده و هنر در این ۴۰ و چند سال، گزند سرکوب و انقطاع ارشاد را تاب آورده اما ضعیف و ضعیفتر شده است.
«سرزمینهای مرزی» میخواهد نوعی «مکس دیوانه» (مد مکس) باشد که از همان نوع فضا و حال و هوا حالا در یک داستان علمی-تخیلی در فضا سود میجوید اما در نهایت هم در گیشه شکست خورد و هم نزد منتقدان.
کیریل سربرنیکوف، کارگردان برجسته روس که سالهاست مقیم کشورهای غربی شده، با اجرای یک اپرا در جشنواره ادینبورگ خوش درخشید: عروسی فیگارو اثر ولفانگ آمادئوس موتزارت.
آخرین عضو باشگاه بازیگران خوشتیپ که در درجه اول بازیگر بودند و سپس -از بخت و اقبال خوش- کاریزماتیک، و قدرت بازیگری ایشان بر چهره فریبنده و ظاهر جذابی که داشتند غلبه میکرد، درگذشت.
هفتاد و هفتمین دوره جشنواره هنری ادینبورگ در اسکاتلند که از مهمترین و بزرگترین رویدادهای هنری جهان محسوب میشود، میزبان اجرایی است از هاملت ویلیام شکسپیر که با همه اجراهای پیشین این اثر جاودانه تفاوت دارد: اجرایی با بازی بازیگرانی با سندروم داون.
سریال «در انتهای شب» به رغم تحسینهای بیحد و حصر بیدلیلی که نثارش میشود (که عمدتا هم حاصل رابطه و کمپینهای تبلیغاتی گسترده به نظر میرسد)، چه در فرم و چه در محتوا، اثر واپسگرایی است که سازندهاش را چند قدم به عقب هدایت میکند.
«محل تقاطع»، ساخته لوان آکین، محصول مشترک ترکیه و گرجستان، داستان ناگفتهای را روایت میکند: جستوجوی یک دختر ترنس در استانبول که از فشار خانوادهاش در روستایی در گرجستان گریخته است.